PRZYKŁADOWE KONSPEKTY ZAJĘĆ

Scenariusz zajęcia z dziećmi nadpobudliwymi

Temat: „Pobawmy się razem wesoło”

CELE :

– integracja grupy oraz budowanie poczucia bezpieczeństwa w grupie,

– rozładowanie napięcia ruchowego i emocjonalnego,

– ćwiczenie koncentracji uwagi,

– ćwiczenia rozluźnienia ciała,

– koordynacja działania w grupie.

ZAJĘCIA WŁAŚCIWE :

Powitanie. Każde dziecko stojące w kole przedstawia się po kolei swoim imieniem pozostałe śpiewają dla każdego z osobna piosenkę na melodię „Panie Janie”:

Witaj (Kacper) 2x

Jak się masz 2x

Wszyscy Cię kochamy 2x Bądź wśród nas 2x

Po śpiewie podnoszą wszyscy do góry ręce i głośno mówią lub krzyczą swoje imię. Chodzi o to, by zgrać moment podniesienia rąk ze wspólnym wypowiedzeniem imion.

Powitanie – „prąd„. Dzieci stają razem z prowadzącymi w kółku, prowadzący puszcza „iskierkę„, zapaloną świeczkę; ma ona dotrzeć z powrotem do osoby, która ją podała. Prosimy bardzo wyraźnie o koncentrację i uwagę, żeby prąd mógł przejść przez cały krąg i nic nikomu się nie stało.
„Krzesła„. Ustawiamy krzesła oparciami do tyłu w kole. Jednego krzesła brakuje. Włączamy muzykę. Na dźwięk muzyki dzieci zaczynają chodzić dookoła kręgu krzeseł. Prowadzący nagle wyłącza muzykę i wtedy dzieci natychmiast siadają na krzesłach. Odpada ten, kto nie znajdzie dla siebie miejsca. Wygrywają dwie osoby, które zostały do końca zabawy. Otrzymują one drobne nagrody, typu guma do żucia lizak.

„Dziwne kroki„. Prowadzący podaje instrukcje sugerujące dzieciom różnego typu poruszanie się po sali. Przykładowe instrukcje:

a) chodzimy po sali tak, jak chcemy (jaki mamy humor w tym momencie),
b) chodzimy po sali wysoko podnosząc kolana i energicznie wymachując rękami,
c) chodzimy po sali zbierając kasztany, które spadły na ziemię,
d) chodzimy po sali zrywając jabłka z drzewa,

„Co słyszę„. Dzieci kładą się na podłodze (na materacach lub kocykach), prosimy je o zamknięcie oczu, a następnie, by liczyły w ciszy, jakie słyszą dźwięki dochodzące z otoczenia. Prowadzący może pomagać dzieciom wskazując szeptem dochodzące dźwięki, np. „teraz zatrzeszczała podłoga, a teraz ktoś głośno odetchnął”. Po chwili przestaje i prosi dzieci, by liczyły same ilość usłyszanych dźwięków. Ćwiczenie w zależności od możliwości dzieci trwa na początku ok. 1 min. Potem je wydłużam. Następnie dzieci siadają i każde mówi, ile dźwięków usłyszało. Usiłuje też przypomnieć sobie, jakie one były. W ćwiczeniu chodzi o trening koncentracji uwagi i nagrodzenie jej. Dźwięki muszą być wyraźne. Chwalimy wszystkie dzieci za zapamiętanie jakichkolwiek dźwięków.

„Wspólny krzyk„. Dzieci stają w kole i wszystkie na dane hasło zaczynają cichutko mruczeć. Prowadzący podnosi ton głosu mrucząc coraz głośniej i prosi, aby dzieci robiły to samo co on — na końcu wszyscy głośno krzyczą, np. hura!

„Napinanie – rozluźnianie„. Dzieci leżą w dowolnym miejscu sali na plecach. Na hasło: „Pięść” – unoszą ramiona w górę i zaciskają dłonie w pięść a na hasło: „Puść” – opuszczają ręce rozluźniając dłonie i kładą wzdłuż ciała.

„Masaż pleców„. Dzieci siadają w kręgu jedno za drugim. Kładą ręce na barki siedzącego przed sobą. Prowadzący siada pośrodku kręgu z jednym dzieckiem i demonstruje masaż pleców. Drugi prowadzący siedzi wśród dzieci lub chodzi (w zależności od potrzeby), pomagając w wykonaniu masażu. Dzieci przez ok. 2 min. masują barki i górną część pleców, następnie odwracają się i to samo ćwiczenie wykonują w drugą stronę.

Pożegnanie – „prąd„.

Konspekt zajęcia

Temat: „Bawimy się wesoło”

Cele:

Umiejętność odwzorowywania określonych kształtów i rymów.
Umiejętne współdziałanie w grupie.
Podporządkowanie się zasadom zabawy.

Forma:

Praca indywidualna
Praca z grupą

Metoda

Zabawowa
Słowna

Środki dydaktyczne:

Figury geometryczne, kartoniki z narysowanymi rymami, płyty z muzyką relaksacyjną, płyta z muzyką instrumentalną, obrazki ze zwierzętami.

Przebieg zajęcia.

1.” Zrób to samo co ja” Siadamy z dzieckiem lub grupką dzieci do stolika. Dorosły układa określony wzór,

z figur geometrycznych. Dziecko ma ułożyć taki sam wzór.

„Kto pierwszy” Dzieci podzielone są na dwa pociągi. Przed każdym pociągiem stoi stolik, na którym leży kartonik z narysowanym rymem, wzorem i leżą potrzebne elementy do ułożenia wzoru. Elementów może być więcej niż potrzebnych do jednego wzoru. Na dany sygnał z każdego pociągu jedno dziecko dochodzi do stolika i układa wzór. Można robić to na czas, (kto w najkrótszym czasie ułoży, lub, który pociąg szybciej to wykona).

„Figurki” Dzieci poruszają się w rytmie muzyki lub innego umówionego znaku. Na komendę lub umówiony znak dzieci zamierają w bezruchu przyjmując wybraną przez siebie pozę – figurę. Kto najdłużej wytrzyma zostaje „figurką – przedszkolną” lub nagradzamy tylko brawami i dalej prowadzi zabawę.

„Arka Noego” Dzieci siedzą wygodnie w kole. Jedna osoba (wybrane dziecko lub dorosły)zaczyna opowiadać. Noe zabiera do arki dwie wrony kra – kra. Dziecko obok powtarza to i dodaje swoje zwierzątko naśladując jego głos. Każde dziecko musi powtórzyć to, co już powiedzieli jego koledzy. Odgłosy mogą powtarzać wszystkie dzieci. Możemy także dodać w zabawie charakterystyczny ruch danego zwierzęcia. Jeżeli dziecko ma trudność zapamiętaniem zwierząt to możemy układać obrazki z losowanymi zwierzętami.