1. Na początku pracy należy przede wszystkim sformułować zrozumiały dla dziecka regulamin, który powinien wisieć w widocznym miejscu w klasie. Można wykorzystać w nim łatwe w odbiorze dla dziecka rysunki.
2. Należy posadzić dziecko w pierwszej ławce, z dala od okna, samo lub w towarzystwie ucznia spokojnego
3.Zwracając się do dziecka, należy jasno określić, co ma w danej chwili wykonać.
4.Polecenia formułować zwięźle.
5. Udzielać pomocy we włączeniu się w grupy koleżeńskie.
6.Rozmowy na temat problemowych zachowań dziecka podejmować w momencie, kiedy jest ono spokojne i wyciszone pod względem emocjonalnym. 7. Nigdy nie omawiać z rodzicami problemów dziecka przy dziecku!
8.Reakcje na niewłaściwe zachowania powinna być:
-szybka (wystąpić zaraz po przewinieniu ),
-skuteczna (doprowadzona do końca)
-sprawiedliwa (odpowiednia do przewinienia)
-słuszna (związana z rzeczywistym przewinieniem dziecka),
-sympatyczna (dajmy do zrozumienia dziecku, że nie podoba nam się jego zachowanie, a nie ono samo),
-słowna (kary cielesne do niczego nie prowadzą)
-stanowcza.
9. Tak zaplanować zajęcia, aby te wymagające dużej energii przeplatały się z tymi, które wymagają jej mniej.
10.Wprowadzić ćwiczenia śródlekcyjne.
11.Używać kart (ilustracji, obrazków) lub pisać na tablicy prostą instrukcję procedury postępowania w klasie np. w czasie dyskusji: podnieś rękę, poczekaj, aż zostaniesz wywołany, mów spokojnie, nie krzycz.
12.Podzielić długie, złożone zadania na części i wydawać krótkie, łatwe do zrozumienia instrukcje do każdej części w odpowiednim czasie.
13.Prezentować materiał w sposób angażujący różnorodne zmysły dziecka.
14.Wykorzystując metodę pracy w grupach, łączyć dzieci o różnych umiejętnościach i temperamentach.
15.Poszukać indywidualnych, mocnych stron dziecka i wzmacniać je za pomocą pochwał. 16.Chwalić za każdy etap pracy, mówić powoli – to uspokaja.
17. Ucznia nadpobudliwego można prosić, aby w czasie lekcji wykonał proste czynności np.:przyniósł kredę, wytarł tablicę, podlał kwiaty, rozwiesił mapę itp.
18.W sytuacji, gdy dziecko biegnie na korytarzu, należy zatrzymać je i utrzymując kontakt wzrokowy, spytać o imię, odciągnąć uwagę
19. Przy każdej okazji prosić, aby dziecko po krótkiej, rzeczowej instrukcji powtórzyło własnymi słowami cel zadania, które aktualnie wykonuje. 20. Rozważyć zastosowanie narzędzi, które rekompensują słabe strony ucznia np.: akceptować użycie komputera lub użycie kalkulatora
21.Dbać o pełną życzliwości atmosferę w klasie, akceptującą ucznia w środowisku szkolnym.
22.Zachęcać dziecko do samokontroli i sprawdzania np.; ,,Zobacz, czy zrobiłeś wszystkie zadania?”, ,,Przeczytaj jeszcze raz”.Należy konsekwentnie przyzwyczajać i wdrażać dziecko do finalizowania każdego przedsięwzięcia.
23.Chwalić i doceniać wysiłek włożony w zadanie, nawet jeżeli efekt końcowy jest inny od zamierzonego.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi 